- mahiyyət
- mahiyet
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
mahiyyət — is. <ər.> 1. Daxili məzmun, xüsusiyyət, əsil məna, məğz, əsas. Məsələnin mahiyyəti. – Ona arxayınsan ki, bu işlərin mahiyyətini və sirrini duymayacaqlar? C. M.. <Çiyələk> sorğu sual eləmədi, lakin mahiyyətinə də enmədi. B. Bayramov. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahiyyə — f. və ə. 1) aylıq maaş; məvacib; 2) minarələr arasındakı ipə qəndillər asmaqla düzəldilən mənzərə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mahiyyət — ə. 1) bir şeyin əsli; 2) təbiət, kefiyyət, əsil məzmun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zat — ə. mahiyyət; 2) əsil, cövhər; 3) subyekt, şəxs. Zati ali ali mənsəb (yüksək vəzifəli şəxsə müraciət); zati əkrəm ən möhtərəm şəxs, kərəm sahibi ə. sahib, yiyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xarakter — 1. <yun.> 1. Bax xasiyyət. Zeynalda xudkam bir sənətkar xarakteri vardı. S. H.. Mahnı xalqın milli xarakterini canlı surətdə ifadə edən böyük bir ilham məhsuludur. Ə. Bədəlbəyli. 2. ədəb. inc. Tip, surət, obraz. M. F. Axundzadənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil-ağız — is. Üzrxahlıq mahiyyətində olan sözlər. Dil ağız etmək (eləmək) – üzrxahlıq mahiyyətində xoş sözlər söyləmək, yaxud xoş sözlər söyləyərək mehribanlıq göstərmək. Bəy gəlinə dil ağız etdikdən sonra, onun üzünü görmək istərdi. H. S.. Məmməd xan dil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
don — 1. is. Qadınların, habelə kişilərin üstdən geydikləri uzunətəkli, belibüzməli, ya büzməli paltar. <Kişinin> əynində qara şaldan belibüzməli don vardır. H. S.. <Qədir:> Allah qoysa, qulluqda hamısının əvəzi çıxar, arxalıq nədir, sənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünyəvi — sif. <ər.> Dünyaya aid olan, dünya ilə bağlı olan; din ilə əlaqəsi olmayan, dini mahiyyətdə olmayan. Dünyəvi məktəblər. Dünyəvi adam. Dünyəvi elmlər. Zakirin qoşma və gəraylıları dərin dünyəvi mahiyyət daşıyır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iç — is. 1. Bir şeyin içərisi, daxili, iç tərəfi. Əvvəl evin içi, sonra çölü. (Ata. sözü). Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş.. Əşrəf yavaşcadan sürünüb kola yaxınlaşdı, əli ilə kolun içini yoxladı. S. Rəh.. // Bir şeyin ortası,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
künh — is. <ər.> klas. Bir şeyin əsli, mahiyyəti, əsası, məğzi. Adəmin künhünü anlardı, qılardı səcdə. S. Ə. Ş.. Çatdı ya ki, uşaqların; Künhünə elmü sənətin? Yaxşı ki, qorxub az yedin; Toxluq edər təbiətin. A. S.. Künhünə varmaq (çatmaq) – bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maska — <fr. əsli ər. məsxərədən> 1. Tanınmamaq üçün üzə taxılan və göz üçün deşikləri olan xüsusi örtük. Maska taxmış pəhləvan. – Qəribə zamanda yaşadıq, oğul; Bilmədik maskayla üzün fərqini. B. V.. // Üzərində müxtəlif heyvan, quş, insan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti